Spannende nachten in de woestijn en naar huis!

Hoi allemaal,

Terwijl we even op de skype download wachten een laatste berichtje op onze laatste nacht in Delhi waar we in een waanzinnig mooi luxe hotel slapen (inclusief gouden koffer wagentjes en meneer die iedere keer heel vrolijk de deur opent in traditioneel kostuum). Een cadeautje voor  Floors verjaardag. Heerlijk om zo weer helemaal bij te komen van India... wat ook wel even nodig was...

Ondertussen hebben we Udaipur, Jodhpur en Jaisalmer bezocht. In udaipur hebben we lekker gerelaxed, bij een stad die aan een kunstmatig meertje ligt welke door de Maharanja is aangelegd en sinds de moesson in 2006 weer in volle glorie aanwezig is. We zijn daar uiteindelijk oer geghaald om bij een tailor stoffen te bekijken, en toen hij ons foto's van pakken liet zien hebben we daar 2 handgemaakte pakken aanlaten meten. (wat we in delhi niet durfde aangezien ze je daar alleen een libelle knip blad uit 1990 kunnen laten zien als voorbeeld...) Na een dag mochten we de eerste pasronde doen, Martijns pak was prachtig maar bij Floor zat het toch niet echt. Een tweede pasronde, maar ook toen was het verschrikkelijk... Dus er moest een heel nieuw jasje gemaakt worden, maar het was inmiddels al 20:00 uur en de volgende dag 7:45 ging onze bus.... Dus hop in de auto naar de hoofd kleermaker. Heel bijzonder om mensen op oude singer look a like barrels (heel oude naaimachines) met een klein motortje zelf gemotoriseerd, prachtige pakken te zien maken. Dus tussen de bergen stof werd ik nu voor de 3de maal opgemeten, als dat maar goed gaat. We werden weer bij het hotel gedropt waar we gebeld zouden worden voor de volgende pasronde. Om 02:00 (snachts) ging de telefoon. Maar helaas ook deze pasronde was nog niet perfect. Aangezien het verboden (of wel heeeeel erg niet gewenst) is om s nachts over straat te wandelen moesten we maar even in de shop van de tailor wachten. Onder het genot van een kop chai (indiase thee) en vele gesprekken met de locals was om 6:00 (Sochtends) en 2 pasrondes verder (ook de hoofd kleermaker was zelfs uit zn bed gehaald) het jasje nog steeds niet perfect. Maar onze bus ging om 7.45 dus we moesten weg. Na de verzekering dat het allemaal goed ging komen en dat hij het naar Delhi zou laten brengen gingen we met een enigzinds ongerust hart weer verder naar Jodhpur. Ondanks de verschrikkelijke bus rit, vol met hobbels en bobbels zonder airco oid hebben we  toch nog na een hele nacht wakker te zijn geweest een oogje dicht kunnen doen.

In jodhpur hebben we weer wat dingen bekeken, en 3 paar schoenen geshopt voor 8 euro :) echt kamelen leer .... tja... misschien een beetje echt dan ;).

Op naar onze laatste bestemming: Jaisalmer, een stadje midden in de 'woestijn' (het is een stuk droger dan de rest van india zullen we maar zeggen). We werden al in Jodhpur op het station aangesroken door allerlei mannetjes, met pamfletjes met exact dezelfde tekst, alleen een andere hotelnaam er boven geschreven. Erg grappig. We kiezen het hotel met de goedkoopste airco kamer. Iets wat we NOOIT hadden moeten doen, maar dat wisten we toen nog niet... Na wat bijkomen op de hotelkamer (welke goed beviel) spraken we met bijbehorend boekingsbureautje een Kameel Safari af. Aangezien we in de lonely planet hadden gelezen dat we goed moesten letten op de prijs en wat er allemaal bij inzat, lieten we alles netjes op een papiertje schrijven waar we beiden onze handtekeningen onderzetten. Kortom goed geregeld dachten we...Een 3 daagse tour waarbij we naar twee verschillende (non-touristic) woestijngebieden zouden gaan met camelen en een deel jeep inclusief tent en eten etc.

Maar al na een paar minuten met onze kamelen driver werden we al een beetje achterdochtig. Hij wilde ons perse een kip voor 600 rupees (bijna 10 euro verkopen) wat uiteraarda veel te veel is. Na 100 keer te horen te krijgen dat we niet touristen waren maar zijn vrienden en dat als wij happy waren hij ook happy was kwmen we aan bij een best mooi woestijn gebied. Daar zouden we slapen, maar helaas geen tent... hum... We vroegen de driver en die zei dat ze hem vergeten waren in de auto maar dat ze hem morgen zouden brengen... Ondertussen aten we veschrikkelijk smerig eten. Later aten de drivers enn toen we kwamen kijken was daar niet alleen aardappel en ui (wat wij kregen) maar ook tomaat! beetje vreemd. De volgende dag moesten we ineens verder met een kameel minder omdat onze andere driver buikpijn had en daarom een injectie in een heel ver dorp moest halen... (welke hij die dag daarvoor ookal gehaald had). Na een beetje kameel hobbelen gingen we lunchen, maar na de lunch gingen we verder, maar de geheel dezelfde richting terug! (alhoewel met een boogje) En ja hoor toen het tijd was voor kamp (in een nieuwe woestijn) waren we op geen 200 meter verwijdert van de plek waar we de dag daarvoor hadden geslapen. we besloten niks te zeggen, omndat de irritaties al op begonnen te lopen. Maar we zeiden luchtig dat we wat gingen wandelen en na 10 minn lopen kwamen we op dezelfde plek aan waar we geslapen hadden. We nnamen snel wat fotos en gingen terug naar de driver. Die al helemaal ongerust stond te wchten op ons. W hadden toch niet ver gewandeld? En welke woestij vonden we mooier? Toen kwam nog een heel zielig verhaal over dat hij maar 100 rs per maand verdiennde en zijn familie nooit zag... en dat w geld moesten geven zodat hij ooit eigen kamelen kon kopen... jaja. Maar wat doe je dan midden in een woestijn als je afhannkelijk bent van zo'n liegebeest. Er was wel een tentje gebracht, maardat was type speel tent met geknakte stokkenn en geen scheerlijnen. Dus die vloog natuurlijk voortdurend weg... Eindelijk werden we de volgende dag weer afgeleverd bij de jeep. Daar durfde we pas duidelijk te maken hoe grote leugenaar hij was en NEE we waren niet HAPPY en we geven dus geen FOOI. Bij het hotel aangekomen regelde we eerst onze bagage en daarna ziojn we gaan klagen... Alle deuren gingen dicht en ze reageerde niet verbaast. Ze beweerde dat het niet waar was wat we zeiden, maar om onze foto's konden ze niet heenn. Duideiljk was dat ze niks voor ons gingen doen, dus dan maar naar het tourist info centre.

Daar ook gekjlaagd en na heel veel gedoe toch 1000 RS terug gekregen. Lekker voor ze, minder omzet!

 Nu zijn we gelukkig weer in Delhi, weg uit die enge omstandigheid.

Morgen gaann we weer naar huis!

Liefds

Floor en amrtijn